Gedurende ons leven doorlopen we verschillende fasen. Fase van ons ontstaan, ons levensfase en fase van afscheid. In al deze fasen, maar zeker in ons laatste levensfase, is daar het moment waarin we geconfronteerd worden met onze eindigheid van dit leven.

 

Voor veel mensen is het niet makkelijk om hierover te praten of zelfs te denken.  Dit ongemak of angst heeft vaak te maken met het onbekende van ‘dood-gaan’. We stoppen dit soort gedachten dan ook liever ver weg.

 

Net zo uniek als ons menselijk leven is, is ook de weg van ons sterven.

Dit is voor eenieder een individueel proces.

 

Wanneer we geconfronteerd worden met onze eindigheid, kunnen we overspoeld raken met emoties. Emoties voortkomend uit onzekerheid voor hetgeen ons te wachten staat, angst voor wat dood-gaan nu eigenlijk betekent.

De situatie kan als te groots, te confronterend worden ervaren.

 

Gedurende de sessie(s) en toegepaste behandelvormen, wordt er vooral ruimte gegeven aan deze emotionele blokkades, om van daaruit te kijken wat er losgelaten mag worden. Door het loslaten van al datgene wat jou belemmert, kan er ruimte ontstaan voor innerlijke rust.

Deze ruimte geeft je ook de mogelijkheid om je te kunnen richten op datgene wat voor jou belangrijk is in dit proces van afscheid nemen.

​